[Verse 1]
Ti ma dhe një arsye të ndal,
Kur lotët si shi më ranë ngadalë.
Çdo fjalë që mbeti mes nesh,
Në heshtje më ndjek, çdo herë më djeg.
[Chorus]
Qaj, kur kujtimet më marrin mbrapa,
Qaj, kur një ëndje mbetet larg nga hapa.
Një det emocionesh në mua mbush,
Qaj, por prapë dielli më vush.
[Verse 2]
Më ler të flas për atë që nuk kam,
Një botë që humbi kur ti më ndan.
Ndjenja që ngrihen si dallgë në det,
Më kujtojnë kush isha, kush jam vetë.