[Verse 1]
Lei cammina tra i colori del giorno,
un sorriso che spacca il rumore intorno.
Ogni passo, un disegno sul mondo,
un mistero che cerco e non affondo.
[Chorus]
Lei è tutto quello che non so,
una strada che mi porta dove non andrò.
Lei è come il vento in città,
mi sfiora ma non si ferma mai qua.
[Verse 2]
Lei parla con gli occhi, non ha bisogno di dire,
le parole sono vecchie, non possono colpire.
La sua voce è la pioggia che cade gentile,
un momento che resta anche se fragile.
messages.songs.lyrics_not_available
[Verse 1]
او در میان رنگهای روز قدم میزند،
لبخندی که صدای اطراف را میشکند.
هر قدم، یک نقاشی روی جهان،
یک راز که جستجو میکنم و غرق نمیشوم.
[Chorus]
او همه چیزهایی است که نمیدانم،
یک راه که مرا به جایی میبرد که نخواهم رفت.
او مانند باد در شهر است،
مرا لمس میکند اما هرگز اینجا نمیماند.
[Verse 2]
او با چشمانش صحبت میکند، نیازی به گفتن ندارد،
کلمات قدیمی هستند، نمیتوانند ضربه بزنند.
صدایش مانند بارانی است که به آرامی میبارد،
لحظهای که باقی میماند حتی اگر شکننده باشد.